De Roos: genomineerd voor de Amsterdamse Nieuwbouwprijs 2009
In 2000 werd duidelijk dat op deze locatie in de Rozenstraat nieuwbouw ontwikkeld mocht worden. Op dat moment werd het terrein gebruikt als entree naar een voormalig schoolgebouw en was er een parkeerloods en een transformatorhuisje.
In samenwerking met de gemeente Amsterdam zijn de randvoorwaarden bepaald waarbinnen het project gestalte zou moeten krijgen. Door het voormalige schoolgebouw in het binnengebied kon het gebouw slecht 9,90 meter diep worden, terwijl het bestemmingsplan vereiste dat er niet hoger dan elf meter gebouwd zou worden. De straatbreedte is ongeveer 32 meter. Om ervoor te zorgen dat het gebouw zich in het ritme van de straat voegt, is het in zes delen geknipt. De zes segmenten zijn uitgevoerd in gemêleerd metselwerk, waarbij elk segment iets verschilt. Er is een diversiteit aan woningtypes ontwikkeld. De grondgebonden woningen in het souterrain en op de begane grond worden ontsloten aan de Rozenstraat. De bovenwoningen op de drie verdiepingen zijn bereikbaar via een centraal trappenhuis aan de straatzijde.
Het binnengebied is ingericht als gemeenschappelijk hofje voor de bewoners en de gebruikers van het schoolgebouw.
Het Parool over De Roos: Waar staat nieuw en mooi?
‘Het was binnen een dag geregeld.” Linda van der Zouw (43) is er nog verbaasd over. Zij moest plotseling weg uit een woning aan de Raadhuisstraat, en kreeg het al benauwd. Ze kon in Zuidoost terecht, maar wilde dolgraag in haar eigen buurt blijven. Tot een vriend zei: “In de Rozenstraat is wel iets voor jou.” Daar was een blokje neergezet van 23 nieuwe woningen. “Er waren nog een paar bovenwoningen beschikbaar,” vertelt Van der Zouw, “toen de makelaar ineens zei: ‘Er komt er nog een beneden vrij, aan de binnentuin.’ Een heel prettige plek om te wonen.” Het is klein, zeker: 43 vierkante meter, plus een berging van tien vierkante meter. Maar ze betaalde voor deze woning in de Jordaan slechts 189.000 euro, en voor dat bedrag zat er een complete keuken en een badkamer in. “Op deze locatie is de prijs echt super.”
De bewoners zijn zeer te spreken over het ruimtegebruik, de afwerking en vooral die gemeenschappelijke binnenplaats. Ze gaven een 9,2 als rapportcijfer. Ook de jury is onder de indruk, vooral door dat binnenterrein en de fraaie houten afwerking van de achtergevel. Aan de straatkant vindt De Roos Henne Roelvink het blok niet bij de rest van de buurt passen, maar daar zijn de andere juryleden het niet mee eens. “Een heel mooie, rustige façade,” vindt Johanna Bruin. “De architect heeft goed gekeken naar de klassieke type Amsterdamse woningen,” meent Steven Delva.
Die architecten zijn Donald Jansen en Rolf Bekker van DRK Architecten, aangetrokken door Irene Vasseur (35) van Minerva Vastgoed. “Wij hadden hier een oude vervallen loods gezien en dachten: daar moeten we wat mee,” zegt Vasseur. “DRK is heel goed in binnenstedelijk vernieuwend bouwen. Het gebouw past in het geheel, maar is toch duidelijk nieuw. En het idee van die gezamenlijke binnenplaats erachter kwam ook van hen.”
Vasseur trok ook Plat Bouwbedrijf aan: “We hadden eerder gemerkt dat ze daar heel goed om kunnen springen met lastige projecten.” En lastig was het. “We hadden wel eerder in de binnenstad gebouwd,” legt Jaap Plat (62) uit, “maar dit is het nauwste straatje waar we ooit in gewerkt hebben. We moesten onder het hele blok een kelder bouwen, dat maakte het helemaal ingewikkeld. Dat heeft ook vertraging opgeleverd.”
“We wisten dat het een project vol risico’s was,” aldus Vasseur, “dus we hadden de bouwtijd ruim geraamd. En toen stond er ook nog eens een schakelhuisje van Nuon in de weg. Maar nu zijn we heel tevreden met het resultaat. Het ging ons erom in samenspel met architect en aannemer goede kwaliteit te leveren en ons te verplaatsen in de bewoners.” Dat lijkt gelukt, want Van der Zouw was heel verbaasd toen ze zelfs de deurkrukken mocht uitkiezen. “Het moet degelijk zijn en duurzaam,” verklaart Vasseur, “maar vooral ook eigen.”
